W sieci pojawiła się prawdziwa perła jeśli chodzi o mapy online. Bez zbędnego przedłużania zapraszam do tekstu. Wspomnę tylko, że na blogu możecie znaleźć więcej ciekawych map online.
W czasie II wojny światowej wody pochłonęły ponad 20 tysięcy statków. Pewien człowiek podjął się ambitnego zadania naniesienia ich wszystkich na mapę, odkrywając przy tym niezliczone, fascynujące historie.
Paul Heersink z Esri spędził ostatnią dekadę (prawie) na przeszukiwaniu archiwów historycznych, aby stworzyć i nanieść na mapę „najbardziej kompleksowy zestaw danych” statków zatopionych podczas II wojny światowej. Jego projekt ma na celu zmapowanie każdego statku zatopionego podczas II wojny światowej.
Aby to osiągnąć, przegląda on różne źródła pierwotne i wtórne, weryfikując lokalizacje, daty i przyczyny. Następnie tworzy interaktywne mapy i pulpity nawigacyjne, które pozwalają użytkownikom wizualizować dane i odkrywać różne aspekty wojny morskiej.
- Na przykład animowany GIF pokazuje liczbę zatopionych statków alianckich i Osi w każdym roku wojny, pokazując, jak alianci „ponieśli druzgocące straty w pierwszych latach wojny”, ale do 1943 roku to Oś przegrywała bitwę o morza.
- Mapa pokazuje, że od marca 1943 r. „siły alianckie zatapiały co miesiąc więcej statków, niż traciły”.
Naniesienie na mapę zatopień z II wojny światowej według typu ujawnia, że większość statków zatopionych podczas wojny nie była zaprojektowana jako okręty bojowe. Największe straty poniosły statki niebojowe, takie jak tankowce, holowniki, statki towarowe i szpitale pływające.
Paul Heersink stworzył mapę zatopionych statków z II wojny światowej, analizując różne źródła pierwotne i wtórne. Niektóre ze źródeł zawierały współrzędne geograficzne, podczas gdy inne miały mapę Google z pinezką dla pojedynczego statku. Heersink spędził osiem lat, weryfikując lokalizacje, daty i przyczyny zatonięć, aby stworzyć jak najbardziej kompleksowy zestaw danych.
Mapa zatopionych statków z czasów II wojny światowej ma kilka praktycznych zastosowań, takich jak:
- Ochrona środowiska: Zatopione statki często zawierają paliwo i amunicję, które stanowią zagrożenie dla ekosystemów morskich i przepływających jednostek. Mapa może pomóc w usuwaniu wraków i oczyszczaniu środowiska. Na przykład, w Serbii usunięto 23 wraki z czasów II wojny światowej z Dunaju, ale setki innych nadal zanieczyszczają tę ruchliwą drogę wodną.
- Bezpieczeństwo żeglugi: Znajomość lokalizacji wraków jest kluczowa dla zapewnienia bezpiecznej żeglugi, szczególnie na ruchliwych szlakach morskich.
- Badania naukowe: Stal używana w wielu wrakach z czasów II wojny światowej ma wyjątkowo niski poziom promieniowania, ponieważ powstała przed pierwszymi testami bomb atomowych. Ta stal jest cenna dla eksperymentów z zakresu fizyki cząstek elementarnych. Mapa może pomóc w zlokalizowaniu tych wraków.
- Planowanie projektów infrastrukturalnych: Mapa jest wykorzystywana do oceny oddziaływania na środowisko projektów morskich farm wiatrowych. Inne grupy badawcze również wyraziły zainteresowanie wykorzystaniem danych do własnych badań.
Tworzenie mapy wraków z II wojny światowej
Paul Heersink, pasjonat map i historii marynarki wojennej, poświęcił 6 lat na stworzenie mapy przedstawiającej lokalizacje statków zatopionych podczas II wojny światowej.
Proces tworzenia mapy:
- Inspiracja: Heersink, zainspirowany stroną internetową uboat.net, postanowił stworzyć kompleksową mapę pokazującą lokalizacje wszystkich statków zatopionych podczas wojny.
- Źródła danych: Heersink korzystał z wielu źródeł internetowych, takich jak uboat.net, strony poświęcone marynarkom wojennym poszczególnych krajów, a także strony opisujące konkretne bitwy morskie. Dodatkowo, posiłkował się Wikipedią i stroną Wrecksite, choć zaznacza, że informacje tam zawarte często były niepełne lub błędne.
- Weryfikacja danych: Aby zapewnić dokładność danych, Heersink porównywał informacje z różnych źródeł. W przypadku znanych bitew, takich jak zatonięcie Bismarcka, łatwo było znaleźć wiarygodne informacje. W przypadku innych, jak atak na Pearl Harbor czy bitwy koło Guadalcanal, dostępne były mapy, które również nie zawsze były dokładne. Heersink podkreśla, że ze względu na brak dokładnych zapisów z czasu wojny, lokalizacje wraków na jego mapie są często przybliżone i bazują na późniejszych badaniach.
- Czasochłonność: Zebranie i weryfikacja danych zajęły Heersinkowi około 6 lat pracy w niepełnym wymiarze godzin. Samo stworzenie interaktywnej mapy w ArcGIS Online zajęło mu mniej niż jeden dzień.
- Narzędzia: Do stworzenia mapy Heersink użył oprogramowania ArcGIS Online. Wybór tego programu argumentował możliwością dostosowania map bazowych.
Wyzwania i wnioski:
Heersink napotkał na wiele trudności podczas tworzenia mapy, m.in. brak dokładnych danych, sprzeczne informacje w różnych źródłach, a także konieczność weryfikacji dużej ilości informacji.
Na podstawie swoich doświadczeń, Heersink sformułował kilka wskazówek dla osób chcących stworzyć podobny projekt:
- Planowanie: Ważne jest dokładne zaplanowanie projektu, przestudiowanie tematu i dostępnych źródeł danych.
- Weryfikacja źródeł: Należy korzystać z wielu źródeł danych i weryfikować ich wiarygodność.
- Cierpliwość: Tworzenie map historycznych to czasochłonne zajęcie, wymagające cierpliwości i dokładności.
Mapa stworzona przez Heersinka jest dostępna online i jest stale aktualizowana o nowe informacje.
